Symptomy

Jednym z powszechniejszych objawów jest spostrzeżenie przez chorego małego guzka w sutku. Najbardziej podejrzane są guzki występujące pojedynczo, guzki mnogie mają charakter torbielowy lub są przejawem innych procesów degeneracyjnych. Do innych objawów należą także:

- podejrzana zmiana wyglądu lub kształtu piersi
- obrzęk piersi
- guz piersi lub pod pachą
- ciemniejsza wydzielina lub krwawienie z brodawki
- dziwnie wyglądająca, pomarszczona skóra nad guzem
- sterczenie brodawki
- wysypka na brodawce sutkowej albo wokół niej
- zmiany w kształcie sutka (nieregularność lub wklęsłość)
- zaczerwienienie i stwardnienie skóry
- poszerzenie żył skóry piersi

Diagnoza

Samobadanie piersi – badanie palpacyjne wykonywane samodzielnie przez kobietę. Badanie to zawsze powinno obejmować obie piersi (sutki) i węzły chłonne po obu stronach ciała. Szczególną uwagę należy zwrócić na górny boczny kwadrat piersi i na to aby dotykać całą wewnętrzną powierzchnią palców (a nie tylko opuszkami). Każdy guzek lub jakakolwiek zmiana gruczołu piersiowego powinna być skonsultowana z lekarzem.

Mammografia – dzięki promieniom Roentgena lekarz uzyskuje informacje o bryle piersi. Często badanie może być powtórzone jeśli coś wyda się podejrzane lub niejasne. Mammografia jest często stosowana we wczesnym etapie, kiedy zmian w piersi nie można wykryć za pomocą dotyku. Badanie to umożliwia wykrycie guzków o średnicy mniejszej niż 0.5 cm podczas gdy badanie dotykowe umożliwia wykrycie zmian powyżej 2 cm. Kobiety w wieku między 35 a 39 lat powinny wykonać badanie mammograficzne co najmniej raz, panie w wieku od 40 do 49 lat powinny się badać co 2 lata, między 50 a 60 rokiem życia co 1 do 1.5 roku, zaś kobiety po 60 roku życia zgodnie z zaleceniami lekarza, zazwyczaj co 1.5 do 2 lat i tak do 75 roku życia.

Ultrasonograf – polega na użyciu fal dźwiękowych o wysokiej częstotliwości. Dzięki temu lekarz może odróżnić guzka od torbieli, a także zlokalizować jego położenie. Zazwyczaj ten typ badania zalecany jest kobietom młodym, u których tkanka gruczołu piersiowego jest zbyt gęsta oraz kobietom w ciąży w celu uniknięcia napromieniowania (mammografia).

Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa – polega na nakłuciu cienką igłą i pobraniu materiału do strzykawki. Jeśli guzek wypełniony jest płynem to po opróżnieniu go, zmiana nie będzie wyczuwalna. Jeśli w strzykawce pojawi się krew to zachodzi prawdopodobieństwo, że jest to rak. W przypadku zmian litych, pobrane próbki badane są pod mikroskopem (badanie cytologiczne).

Biopsja gruboigłowa – polega na nakłuciu guza specjalną igłą i pobraniu niewielkiego fragmentu tkanki do badania. Wycięty fragment badany jest pod mikroskopem.

Biopsja otwarta – polega na nacięciu skóry i usunięciu całego guzka z marginesem otaczających go tkanek. U kobiet powyżej 30 roku życia, u których stwierdzono obecność podejrzanego guzka dąży się do jego usunięcia. Usunięcie guzka odbywa się zwykle w znieczuleniu ogólnym.

Inne badania to: wspomniane już badania mikroskopowe, termografia lub galaktografia.