Należy przyjąć, że każdy z podróżujących do tzw. krajów tropikalnych powinien przed wyjazdem przeprowadzić badania lekarskie i mieć zaproponowane odpowiednie postępowanie profilaktyczne w jednej z Poradni Chorób Tropikalnych. Więcej informacji na ten temat na stronie malaria.com.pl

Należy podkreślić, że wciąż liczne biura turystyczne (z najbardziej renomowanymi włącznie) nie informują uczestników egzotycznych wycieczek o zagrożeniach w tropiku, konieczności konsultacji lekarskich przed wyjazdem, ewentualnych szczepieniach i wskazaniach do przyjmowania leków przeciwmalarycznych przed wyjazdem, w trakcie pobytu i po powrocie do kraju.

Informacje te są natomiast ich podstawowym obowiązkiem, ujętym precyzyjnie w artykule 13 Ustawy o turystyce z dnia 23 sierpnia 1997 roku (tekst jednolity: Dz.U. 2001, Nr 55, poz. 578).

W zapobieganiu malarii istotne jest unikanie komarów rodzaju Anopheles głównie w czasie od zmroku do świtu, w niektórych okolicach cały rok, a w niektórych tylko w porze deszczowej lub krótko po niej. Kontakt z komarem utrudniony jest przez właściwe ubranie w godzinach wieczornych (długie rękawy i spodnie, grube skarpetki) i stosowanie na odkryte części ciała, zwłaszcza kark, dłonie i stopy, repelentów odstraszających komary. Mieszkanie zabezpieczamy przez umieszczanie siatek w oknach i drzwiach wejściowych, stosowanie środków owadobójczych (trociczki, różnego rodzaju rozpylacze, elektrofumigatory), klimatyzację pomieszczeń i spanie pod moskitierami, o ile pomieszczenia nie są wolne od komarów. Intensywne prace prowadzone na świecie nad szczepionką przeciw malarii są jeszcze dalekie od osiągnięcia sukcesu.

Malarię przenoszą jednak nie tylko komary. Człowiek może zarazić się poprzez przetaczanie zakażonej krwi, przeszczepianie zarażonych narządów, wielokrotne używanie tych samych niesterylizowanych strzykawek i igieł (dotyczy to głównie narkomanów) lub przypadkowe zakłucie się strzykawką zanieczyszczoną krwią chorego.