Jak się badać? Czy badania nerek są drogie?

Warto zgłosić się do pediatry lub lekarza rodzinnego, który zleci proste badania pozwalające na ocenę funkcji nerek. Badania te są dostępne w każdym laboratorium i tanie (ok. 10-12 zł). Dlatego nawet bez skierowania warto je wykonać co roku, lub raz na pół roku jeśli znajdujemy się w grupie ryzyka.
Dorośli:
* Badanie stężenia kreatyniny we krwi (na tej podstawie wylicza się wielkość filtracji kłębuszkowej - eGFR) wartość oczekiwana to>60 ml/min/1,73 m2).
* Badanie ogólne moczu – niepokoić powinny obecność białka, nadmiaru krwinek czerwonych, białych lub obecność wałeczków ziarnistych.
* Pomiar ciśnienia krwi – powinno być <140/90 mmHg.
Dzieci:
* Badanie stężenia kreatyniny we krwi - uwaga! normy zależne są od wieku dziecka.
* Badanie ogólne moczu – niepokoić powinny obecność białka, nadmiaru krwinek czerwonych, białych lub obecność wałeczków ziarnistych.
* USG brzucha – warto je zrobić każdemu dziecku by przekonać się, czy ma dwie nerki właściwych rozmiarów. Wcale nie tak rzadko (raz na ok. 1100 urodzeń) zdarza się osoba z jedną nerką. Im wcześniej o tym wie, tym dłużej ta nerka może jej dobrze służyć.


Kto choruje na nerki? Grupy ryzyka

Na choroby nerek może zachorować każdy, w każdym wieku (również dzieci). Jednak szczególnie często dotykają one osób:
* chorych na cukrzycę,
* chorych na nadciśnienie,
* z chorobami serca, po zawałach, udarach,
* nadużywających środków przeciwbólowych,
* otyłych i palących papierosy,
* mających chorych na nerki braci, siostry, dzieci bądź rodziców,
* z niską waga urodzeniową, również dzieci matek z niską wagą urodzeniową,
* po 60. roku życia.
Dzieci:
* z niską waga urodzeniową, również dzieci matek z niską wagą urodzeniową,
* dzieci z niedoborami wagi i wzrostu,
* z wrodzonymi wadami nerek.